Hundred Under the Gulmohar

എഗ്മോറിലെ ചിയേർസ് ബാർ, പക്ഷേ പബ്ബ് എന്ന ഓമനപ്പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. അന്ന് കേരളത്തിൽ ബാംഗ്ലൂരും ചെന്നൈയ്യിലുമുള്ളതു പോലെ പബ്ബ് കൾച്ചർ ആവർഭവിച്ചിട്ടില്ല.  പബ്ബുകളുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന സെക്യുരിറ്റിയെ ബൗൺസർ എന്നാണ് വിളിക്കുക. അതായത് വെള്ളമടിച്ച് അലമ്പുണ്ടാക്കിയാൽ ഇവന്മാരുടെ ദേഹത്ത് തട്ടി നമ്മൾ പന്തുപോലെ ബൌൺസ് ചെയ്ത് പുറത്തുപോകും. പിന്നെ അകത്തു കയറാൻ ശ്രമിച്ചാലും ബൗൺസ് ചെയ്യും. പബ്ബുകളുടെ മുന്നിൽ കൈയ്കെട്ടി മസിലുരുട്ടി പേടിപ്പിക്കാൻ നിൽക്കുന്ന ഇവന്മാരുടെ വലുപ്പവും മസിലും വച്ചാണ് പബ്ബുകളുടെ എക്സ്ക്ലൂസിവിറ്റി തരംതിരിക്കുന്നത്. കേരളത്തലെ ബാറുകളിലെ വിരസമായ നിപ്പിനടിച്ച് (നിന്ന നിൽപ്പിൽ മദ്യം സേവിക്കുക, കാശുകൊടുത്തു ഇറങ്ങുക എന്ന സ്ഥിര സേവകരുടെ ലളിത രീതി) ശീലിച്ച നിസാമിനു പബ്ബിലെ DJ യും മിന്നിക്കറങ്ങുന്ന disco light ഉം ഡാൻസുമൊക്കെ നവാനുഭൂതിയായി. രണ്ടെണ്ണമടിച്ച നിസാം ജ്യൂക്ക് ബോക്സിലെ പാട്ടിനൊപ്പം പാടാൻ തുടങ്ങി. ചങ്ക് അടുത്തിരുന്ന് തല കുലുക്കി കൈനീട്ടി നിസാമിൻ്റെ പാട്ടും കൂടെ റ്റച്ചിംഗ്സും ആസ്വദിച്ചു. പിന്നെ പിന്നെ കുടിക്കുന്ന ഓരോ ഗ്ലാസ് മദ്യത്തിനുമൊപ്പം നിസാമിൻ്റെ ശബ്ദം ഉയരാൻ തുടങ്ങി. ...

കൗൺസിലിംഗ് ഹാൾ അടക്കുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ് ഞങ്ങൾ ഓടിക്കിതച്ചെത്തി. ഭാഗ്യം, ഞാൻ വിചാരിച്ചതിലും നേരത്തേയാണ്! ഉച്ചയയോടു കൂടി എൻ്റെ അലോട്ട്മെൻ്റ് കഴിഞ്ഞു. ഉച്ചകഴിഞ്ഞാണ് നിസാമിൻ്റെ സ്ലോട്ട്. ലഞ്ച് ബ്രേയ്ക്കിന് ജംഗ്ഷനിലുള്ള ചെറിയ ഹോട്ടലിൽ കഴിക്കാനിരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നിസാമിനോട് ചോദിച്ചു, “അളിയാ നീ ഏതെടുക്കുമെന്ന് തീരുമാനിച്ചോ? സൈക്യാട്രി, കണ്ണ്, ENT, പീട്സ് ഇതൊക്കെ പലയിടത്തും ഡിഗ്രിയും ഡിപ്ലോമ സീറ്റുണ്ട്. പക്ഷേ കേരളത്തിൽ പാടായിരിക്കും.” ഊണിൽ സാമ്പാർ കുഴച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന നിസാം എന്നെ നോക്കി. “എല്ലാ ഓപ്ഷനും കൂടി കുഴഞ്ഞ് കിടക്കുവാണല്ലോടാ…” “അപ്പോ നീ ഇതൊന്നും നോക്കിയില്ലേ?” “അതിനിപ്പോ അധികം സമയമൊന്നും വേണ്ട,” കുഴച്ച ചോറും സാമ്പാറും വായിലിട്ട് നിസാം പറഞ്ഞു. “നല്ല ചോയ്സ് ഏതൊക്കെയെന്ന് കുറച്ച് സിനേയേർസിനെ വിളിച്ച് ചോദിക്കണം, അത്രേയുള്ളൂ. ദേ…നീ ആ ചെറിയ പാത്രത്തിലെ തൈര് എടുത്ത് ദാ… ഇങ്ങനെ ഒറ്റയടിക്കു കുടിക്കണം. ഇതാണ് ഇവിടുത്തെ ഡെസേർട്ട്. കണ്ടോ ഒരുനിമിഷം കൊണ്ട് തീർന്നില്ലേ? ഇത്രേയുള്ളൂ ഈ ഓപ്ഷൻസും!” മരുഭൂമിയിലും വെള്ളം കണ്ടുപിടിക്കുന്ന നിസാമിന് ഇതൊക്കെ നിസ്സാരമായിരിക്കും. ഞാൻ ആശ്വസിച്ചു. ചെറിയ പാത്രത്തിലെ തൈര്...

കമ്പ്യൂട്ടർ ഗെയിം കളിച്ച് കളിച്ച് ഞാനെപ്പോഴോ കിടന്നുറങ്ങി. പിറ്റേന്ന് വെളുപ്പിന് ആറുമണിക്ക് നുംഗപാക്കം സ്റ്റേഷനിലെത്തിയ എതോ ഒരു ട്രെയിനിൻ്റെ കൂക്കിവിളി കേട്ടാണ് ഉണർന്നത്. ഇന്നേവരെയുള്ള എൻ്റെ ജീവിതത്തിലെ രണ്ടേ രണ്ട് ദിവസം ചിലവഴിച്ച മദിരാശിയിലെ ആദ്യ പുലർച്ച. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കൗൺസിലിംഗിന് പോകാൻ റെഡിയായി. വേണ്ട ഡോക്യുമെൻ്റ്സ് എല്ലാം നോക്കി ഒരു ഫയലിലാക്കി. ആശുപത്രിയിലേക്കു പോകും വഴി CH റൂമിലേക്ക് തലയിട്ട് ചോദിച്ചു, “ടാ എല്ലാം എടുത്തില്ലേ? ഒറിജിനലും അറ്റസ്റ്റ് ചെയ്ത കോപ്പികളും വേണം.” “എല്ലാം ഉണ്ടടാ.” “നീ ഒന്നുകൂടെ നോക്കിക്കോ. പിന്നെ പോകുന്ന ട്രെയ്നിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ കൺഫ്യൂഷൻ ഒന്നുമില്ലല്ലോ അല്ലേ?" “ഓ എനിക്കെന്ത് കൺഫ്യൂഷൻ, അതൊക്കെ നിസാം നോക്കി കൊള്ളും.” “ങ്ങാ…ശരി, ശരി… എന്നാലും നിൻ്റെ ഒരു കണ്ണ് അവൻ്റെ മേലുള്ളത് നല്ലതാ… അപ്പോ ശരീടാ വൈകിട്ട് കാണാം.” “ഓക്കേടാ ബായ്!” അങ്ങനെ CH ഉം അവൻ്റെ കൂടെ തമിഴ് ഗഡിയും പോയി. നിസാമിൻ്റെയോ ചങ്കിൻ്റെയോ അനക്കമൊന്നും കേട്ടില്ല. അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ലാതെ നിസാമിനെ വിളിക്കാൻ ഞാനെഴുന്നേറ്റതും വാതിൽ തള്ളി തുറന്ന് നിസാം എത്തി. “എടാ നീയിതുവരെ റെഡിയായില്ല...

ഇന്നും മറക്കാനാവാത്ത ആ സംഭവങ്ങളുടെ തുടക്കം രജിസ്ട്രേഡ് പോസ്റ്റിൽ വന്ന ഒരു കത്തിൽ നിന്നാണ്, PG അഡ്മിഷൻ കൗൺസലിംഗ് നോട്ടീസ്. ഓൾ ഇന്ത്യ റാങ്ക് ലിസ്റ്റിൽ വാലറ്റക്കാരായ എനിക്കും നിസാമിനും ഒരിമിച്ചാണ് കൗൺസിലിംഗ്, അങ്ങ് ചെന്നൈയ്യിൽ. എനിക്ക് വീടുവിട്ടറങ്ങി ലോകപരിചയമില്ലല്ലോ. ട്രാവൽ ആൻ്റ് അക്കമടേഷൻ മുഴുവൻ അങ്ങനെ നിസാം ഏറ്റെടുത്തു. അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടുമുള്ള ട്രെയ്ൻ യാത്ര ബുക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് ചെന്നൈ മെയ്ലിൽ. ഞങ്ങൾക്കു മുമ്പേ മദ്രാസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ PG-ക്കാരായ ലാലിൻ്റെയും CH ൻ്റെയും, പിന്നെ അവരുടെ  തമിഴിൻ  ഗഡിയുടെയും കൂടെ രണ്ടു ദിവത്തെ അഡ്ജസ്റ്റ് മെൻ്റിലാണ് അക്കമടേഷൻ. എന്നെ സംബന്ധിച്ചടത്തോളം നിസാമിൻ്റെ കൂടെയങ്ങ് പോകുക. ബാക്കിയെല്ലാം അവൻ നോക്കി കൊള്ളും. അങ്ങനെ വലിയ നാടകീയതകളൊന്നുമില്ലാതെ മദ്രാസിലെത്തി. നിസാം ഇതിനും മുമ്പും ചങ്കുകളെ കാണാൻ വന്നിട്ടുള്ളതുകൊണ്ട് അവന് സ്ഥലമറിയാം. ചെന്നൈ സെൻ്ററലിലിറങ്ങിയാൽ തൊട്ടപ്പുറത്താണ് പാർക്ക് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ. അവിടെ നിന്ന് നുംഗപാക്കത്തിന് സമ്പർബൻ കിട്ടും. നുംഗപാക്കം സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് നടക്കാവുന്ന ദൂരം മാത്രം. ഇടക്കിടെ CH ഫോണിലൂട ഇൻസ്റ്റ്രക...

സുവനിയർ എഴുത്തിൻ്റെ ആദ്യകാല കാര്യമാണിത്. തുടക്കത്തിൽ ഞാൻ എഡിറ്റേഴ്സ് ഗ്രൂപ്പിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. ലാലുവിനു വേണ്ടി എഴുതുന്നൂ എന്നാണവൻ എന്നെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിച്ചിരുന്നത്. ഞാനെഴുതി കൊടുക്കുന്നതിനെല്ലാം മൂന്നിൽ കുറയാതെ "😂" ഇമോജിയിട്ട് ലാലു എന്നെ അകമഴിഞ്ഞ് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഇരുട്ടി വെളുത്തപ്പോൾ ഞാനും എഡിറ്റേഴ്സ് ഗ്രൂപ്പിൽ! അതു മാത്രമല്ല മെയ്ൻ ത്രെഡ്ഡിൻ്റെ ഇൻ-ചാർജ്ജും!  മലായാളം എഴുതി എനിക്കങ്ങനെ ശീലമൊന്നുമില്ല. പണ്ട് പത്താക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഇംഗ്ലീഷ് ഗ്രാമറിന് ഒന്നാം റാങ്കായിരുന്നു. വായിക്കുന്നത് മുഴുവൻ ഇംഗ്ലീഷ് നോവലുകളും. ഇംഗ്ലീഷിൽ രണ്ടക്ഷരം സംസാരിക്കാൻ പേടിയായിരുന്നെങ്കിലും ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തിൽ ഞാൻ ഒട്ടും മോശമല്ല എന്നൊരു അബദ്ധ വിചാരം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ ജീവിതത്തിലാദ്യമായി മലയാളത്തിൽ കിളക്കാനായി തൂമ്പയെടുക്കാൻ ഈ സുവനിയർ നിമിത്തമായി.   മലയാളം എഴുതി തുടങ്ങുബ്ബൊഴേ അതിൻ്റെ ബുദ്ധിമുട്ടറിയൂ. ഒരോ വാക്കിലും അക്ഷരത്തെറ്റുകൾ പതിയിരിക്കും. വാക്കുകൾ എങ്ങനെ എഴുതുമെന്നെ കൺഫ്യൂഷൻ പിന്നീട് ഏതു വാക്കുകൾ കൂട്ടിയെഴുതണം ഏത് പിരിച്ചെഴുതണം എന്നതിലേക്കു കൂടി ...

സുവനിയറിൽ ചിത്രസംയോജനം അങ്ങനെ കൊടുബിരി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയം. മനുഷ്യ ബുദ്ധിയും നിർമ്മിത ബുദ്ധിയും സ്വപ്ന  ചിത്ര ങ്ങൾക്ക് നിറങ്ങൾ ചാർത്തിത്തുടങ്ങി. അപ്പോഴാണ് നമിതക്ക് ഒരു ഇൻസ്പിരേഷൻ ഉണ്ടാകുന്നത്. ഇരുപത്തഞ്ച് വർഷത്തിനിടയിൽ നമ്മൾ പഠിച്ച കലാലയത്തിനു സംഭവിച്ച അസ്ഥിത്വപരമായ മാറ്റങ്ങൾ വിവിധ ഫോട്ടൊകളിലൂടെ കൂട്ടുകാരുമായി പങ്കുവച്ചാലോ? പലരും പണി പൂർത്തിയായ പുതിയ വലയ ബ്ലോക്കുകൾ കണ്ടിട്ടില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ നടന്നു വരുന്ന വമ്പൻ നിർമ്മിതികളെപ്പറ്റി കേട്ടിട്ടു പോലുമുണ്ടാവില്ല. സുവനിയറിൽ പദങ്ങളില്ലെങ്കിലും പടങ്ങൾ നിർബന്ധം എന്ന നിലപാടിൽ ഉറച്ചിരുന്ന കൊണാണ്ടർക്ക് ഇതിൽപ്പരം സന്തോഷം വേറെയില്ല. പിന്നെ കൂടുതലൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല ലാലു ഫോണെടുത്ത് അപ്പോൾത്തന്നെ വിളിച്ചു, ആനൂപ് CH - നെ. നമ്മുടെ ബാച്ചിൽ എടുത്താൽ പൊങ്ങാത്ത ക്യാമറ തോളിൽത്തൂക്കി നടക്കുന്നത് രണ്ട് പേരാണ്. അതിൽ മുഖ്യൻ CH-ഉം പിന്നെ കുറെയൊക്കെ ലിഞ്ചോയും. മില്ലേനിയം ബാച്ചിൻ്റെ ആദ്യ മാഗസിനായ ‘ഒട്ടോഗ്രാഫിൽ’ ക്യാമറ മാനേജ്മെൻ്റും ഡിജിറ്റൽ പോസ്റ്റ് പ്രൊസസ്സിംഗും ചെയ്ത് കഴിവുതെളിയിച്ചവനാണീ CH. പക്ഷേ CH ഇനെ വിളിക്കുമ്പോൾ സൂക്ഷിക്കണം. CH ൻ്റെ ...

സുവനിയറിൽ ചിത്രങ്ങൾ വേണമെന്നതിന് എഡിറ്റേഴ്സ് ഗ്രൂപ്പിൽ എതിരഭിപ്രായം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ചിത്രങ്ങളേ പാടില്ല എന്നൊരഭിപ്രായം അസംഭവ്യമാണല്ലോ. പക്ഷേ എങ്ങനെയുള്ള ചിത്രങ്ങൾ വേണമെന്ന് ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടു. എഴുത്തിൽ നോസ്റ്റാൾജിയ ഉത്തേജിപ്പിക്കാൻ ഗുൽമോഹർ ചുവടെന്നപോലെ, പടം കാണാൻ മാത്രം മാഗസിൻ മറിച്ചു നോക്കുന്നവരിൽ നോസ്റ്റു ഉത്തേജിപ്പിക്കാൻ വാട്ടർ കളർ തീമിലുള്ള പടങ്ങളാണ് നല്ലത് എന്നൊരു പൊതു അഭിപ്രായം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ ലാലു ചുരുളഴിച്ച സിൽവർ ജൂബിലി സുവനിയർ എന്ന വമ്പൻ ക്യാൻവാസിൽ എഴുതിയും വരച്ചും എഡിറ്റേഴ്സ് മദിച്ചു വരവേ എഴുത്തു കാരിലൊരുത്തൻ ഒരു സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു. “എഴുതി എഴുതി തന്ത റോമ്പിൻസ് പോലെ തലച്ചുമടായി കൊണ്ടു പോകണ്ടി വരുമോ ലാലേ നിൻ്റെ സുവനിയർ?” അതുവരെ കുംഭകർണ്ണനെപ്പോലെ കിടന്നിരുന്ന കൊണാണ്ടർ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. ഞൊടിയിടയിൽ തീരുമാനിച്ചു -some sections has to go under chopping board. അങ്ങനെയാണ് “if you weren't a doctor, what would you be?” എന്ന ചേദ്യം മില്ലേനിയം ഗ്രൂപ്പൽ ഉണ്ടാക്കിയ റെസ്പോൺസ് ചാറ്റുകൾ കോർത്തിണക്കി പണുതുണ്ടാക്കിയ “Alt Careers” എന്ന സുവനിയർ സെക്ഷന് പിടി വീഴുന്നത്. കഷ്ടപ...

സുവനിയർ മെയ്ൻ സ്റ്റോറിയുടെ പണി ഏകദേശം പകുതിയായപ്പോഴാണ് ബ്ലോഗുകൾക്കുള്ള കണ്ടൻ്റ് ക്രോഡീകരിച്ചത്. എന്താണ് ബ്ലോഗ് എന്നുവിളിക്കാൻ കാരണമെന്ന് ചോദിച്ചാൽ പ്രത്യേകിച്ചൊരുത്തരമില്ല. അപ്പോളങ്ങനെ തോന്നി, വിളിച്ചു. മെയ്ൻ സ്റ്റോറിയിലേക്ക് ഇണക്കി ചേർക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള റ്റോപ്പിക്കുകൾ ബ്ലോഗ് എന്ന രീതിയിൽ വേർതിരിക്കാം എന്നൊരാശയം തുടക്കത്തിലേ ഉരുത്തിരിഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പോൾ പറഞ്ഞു വരുന്നത് ഒരു പ്രത്യേക ബ്ലോഗിനെ കുറിച്ചാണ്, അശ്വതിയുടെ സിനിമാ ബ്ലോഗ്. അശ്വതിയുടെ സിനിമാ ബ്ലോഗ് എന്നു പറയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ വിചാരിക്കുമ്പോലെ അശ്വതിയുടെ സ്വന്തം ബ്ലോഗ് എന്നതിന് അർത്ഥമില്ല. ആര് എന്തു പണിയെടുക്കണം അല്ലെങ്കിൽ എന്ത് ആരുടെ  എന്ന് എഡിറ്റേഴ്സ് ഗ്രൂപ്പിൽ തീരുമാനിക്കുന്നത് ചില list -ഉകളാണ്. ലാലുവിൻ്റെ ലിസ്റ്റുകൾ. ഗ്രൂപ്പ് അംഗങ്ങൾ രാവിലെ ഈ ലിസ്റ്റ് നോക്കി പണിക്കിറങ്ങുമ്പോൾ ലിസ്റ്റുണ്ടാക്കി ക്ഷീണിച്ച ലാലു വിശ്രമത്തിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. അപ്പോൾ വിഷയത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വരാം. സിനിമാബ്ലോഗ്. അശ്വതിയുടെ മനസ്സിലുള്ള സിനിമാ ബ്ലോഗ് അശ്വതിയുടെ മനസ്സുപോലെ തന്നെ - വളരെ സിനിമാറ്റിക് ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ സിനിമാറ്റിക്കായ സിനിമാ ബ്ല...

ഈ കഥ കാല്പനികമല്ല. നടന്ന സംഭവം തന്നെയാണ്. തിരുവനന്തപുരം മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ജനറൽ മെഡിസിൻ 1st ഇയർ PG-യായി എല്ലാ പട്ടി പണിയുമെടുത്ത് ആത്മ സാക്ഷത്കാരം പൂത്തു നിൽക്കുന്ന സമയം. Hutchison, Harrison അങ്ങനെ എല്ലാ —-മക്കളേയും അരച്ചുകലക്കിക്കുടിക്കാനുള്ള ദാഹം. അന്നൊരു ഡബിൾ അഡ്മിഷൻ ഡേ ആയിരുന്നു. വാർഡിൽ നൂറിൽ കവിഞ്ഞു patients ഉണ്ട്. എല്ലാവർക്കും സുഖമാണോ, പനിയുണ്ടോ, ചുമയുണ്ടോ, വയറ്റിളക്കമുണ്ടോ, ഇനി അതല്ല ഇതൊന്നുമല്ലാത്ത ഏതെങ്കിലുമുണ്ടോ എന്ന് ബെഡ് തോറും തെണ്ടി നടന്ന് ചോദിച്ചുറപ്പു വരുത്തണം. അതാണ് 1st ഇയർ PG-യുടെ പണി. പതിവുപോലെ സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങുന്ന പേഷ്യന്റ് നെ വിളിച്ചുണർത്തി knee ഹാമ്മർ കൊണ്ട് തല്ലി ഇല്ലാത്ത jerk നോക്കി പഠിക്കുക, നിന്ദ്രാ ഭാരത്താൽ അടയുന്ന കണ്ണുകൾ കുത്തി തുറന്ന് fundus നോക്കുക, ബെഡ് കിട്ടാതെ വണ്ടികളുടെ അടിയിൽ സ്ഥലം പിടിച്ചവരെ (പാർക്കിംഗ് lot അടുത്തായതു കാരണം) വലിച്ചിഴച്ച് ഹിസ്റ്ററി ചോദിക്കുക തുടങ്ങിയ സ്ഥിരം നൈറ്റ്‌ ഡ്യൂട്ടി വിനോദങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഹോസ്റ്റലിൽ ചെന്നപ്പോൾ വെള്ളമില്ല! ബക്കറ്റിൽ പിടിച്ചു വെച്ച കുറച്ചു വെള്ളത്തിൽ ഒരുവിധം കുളിച്ചു റെഡിയായി, മുടി ഒരു കണക്കിനു കെട്ടിയൊതുക്കി കിട്ട...

ബഹുമാനപ്പെട്ട സുവനിയർ കൊണാണ്ടർ ലാൽ സാർ, നിങ്ങളിറക്കിയ സുവനിയറിലെ "നമിതയുടെ മിഡ് ലൈഫ് മാനിഫെസ്റ്റോ" എന്ന ലേഖനം വായിച്ച് ജ്ഞാനോദയം പ്രാപിച്ചിരിക്കുകയാണ് എൻ്റെ സ്ത്രീ സഹപ്രവർത്തകർ. അവരുടെ ആത്മസാക്ഷാത്കാരത്തിൻ ആഴങ്ങൾ തേടിയുള്ള യാത്രയിൽ ഏകനായ ഞാൻ ബലിയാടാക്കപ്പെടുകയാണ്. വിവാഹിത മദ്ധ്യവസ്ക പുരുഷ ഗണത്തിലെ അംഗമായ എനിക്ക് നമ്മുടെ വർഗ്ഗാശയങ്ങൾ നിരത്തി വാദിക്കാൻ സാധിക്കാതായിരിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ പോയൽ അധികം താമസിയാതെ നമ്മുടെ നിലനിൽപ്പ് തന്നെ ഭീഷിണി നേരിടും. ആയതിനാൽ പ്രസ്തുത ലേഖനം എത്രയും പെട്ടന്ന് കരിമ്പട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി സ്ത്രികളുടെ ഇടയിലെ പ്രചരണം നിയന്ത്രിക്കണമെന്ന് താഴ്മയോടെ അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു. വേദനയോടെ, ഉത്തരം മുട്ടിയ ഒരു പുരുഷവർഗ്ഗ പ്രതിനിധി. *********** കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനെയിങ്ങനെ കീഴ്മേൽ മറിഞ്ഞു? ഞാൻ ഒരു ആർപ്പൂക്കര പഞ്ചായത്ത്‌ നിവാസി, അപ്പനപ്പൂപ്പന്മാരായിട്ട്. അതിനെന്ത് പ്രസക്തിയെന്ന് നിങ്ങൾ ചിന്തിച്ചേക്കാം. എൻ്റെ വീട്ടു മുറ്റത്തൊണ് കോട്ടയം മെഡിക്കൽ കോളേജ്. യാതൊരു യാതനയുമില്ലാതെ എംബിബിസും അതിനു ശേഷം ബിരുദാനദര ബിരുദവും സ്വന്തം വീട്ടിൽ നിന്ന് നടന്നു പോയി നേടിയ ചരിത്രമാണ് എൻ്റേത്. പ...

എന്നെ നിങ്ങളെല്ലാവരും അറിയും. എങ്കിലും എന്നെപ്പറ്റി ഒന്നുകൂടെ പറയാം. ഞാൻ ഒരു പാവം അച്ചായൻ, സുമുഖൻ, സുന്ദരൻ, സുശീലൻ. Onida tv യുടെ brand ambassador എന്നു പറഞ്ഞു കുറച്ചു പേർ കളിയാക്കാറുണ്ട്. തണുത്ത വെളുപ്പാൻ കാലത്തു തീവണ്ടിയില്ലാത്ത കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയിലൂടെ പുകവണ്ടി ഓടിക്കുന്ന ഞാൻ  ഓണാസദ്യക്കു പോലും കൂട്ടുകാരെ കൊണ്ടുപോയി സൽക്കരിക്കുന്ന വിശാല മനസ്കൻ. വീട്ടിലാണെങ്കിൽ Falooda പോലും olive oil ഇൽ ചാലിച്ചു ചവച്ചരച്ചാണ് ഞാൻ കുടിക്കുന്നത്. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ രാജകീയ ജീവിതം. മെഡിസിനു അഡ്മിഷൻ കിട്ടി കോട്ടയം മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ കാലുകുത്തിയ എനിക്ക് ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷമായിരുന്നു. മെൻസ് ഹോസ്റ്റലിൽ റാഗിംഗ് പേടിച്ചു ഞാൻ 'തറയിൽ' ലൊഡ്ജിൽ ഒരു റൂം കണ്ടെത്തി. സഹമുറിയനെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ സന്തോഷിച്ചു. കട്ടമീശയുള്ള തുറവൂർകാരൻ ഒരു സുന്ദരൻ. Jesus Youth-നു വരുന്നില്ലേ എന്ന ഒറ്റ ചോദ്യത്തിൽ അവൻ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഇടം പിടിച്ചു. പ്രാതൽ കഴിക്കാൻ ചെന്ന ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിലെ ബാക്കിയുള്ളവരെ കണ്ടു. വളവളാ സംസാരിച്ചു, പല്ല് മൊത്തം കാട്ടി ചിരിക്കുന്ന ഒരു അങ്കമാലിക്കാരനും അമ്മ പറയുന്നത് മാത്രം കെട്ടു ജീവിക്കുന്ന എറണാകുളംകാരനും. വേറൊരുത്തന...